Maksymalna liczba godzin nadliczbowych w Niemczech. To mówi prawo

Ustawa regulująca pracę w godzinach nadliczbowych w Niemczech 

Niemiecka ustawa o czasie pracy (ArbZG) określa zasady dotyczące przekraczania standardowego ośmiogodzinnego dnia pracy oraz form rekompensaty za nadgodziny. 

Dodatkowe godziny przepracowane przez pracownika muszą zostać odpowiednio wynagrodzone. W praktyce stosuje się dwa główne rozwiązania. Jednym z nich jest udzielenie czasu wolnego w ramach tzw. urlopu wyrównawczego, który wymaga dokładnego ewidencjonowania przepracowanych nadgodzin. Drugą możliwością jest wypłata ekwiwalentu finansowego, jednak zarówno w przypadku dni wolnych, jak i rekompensaty pieniężnej, obowiązują ściśle określone regulacje.

Ustawa przewiduje również maksymalny limit dopuszczalnych nadgodzin, co ma istotne znaczenie w przypadku przedłużonego czasu pracy przekraczającego osiem godzin dziennie. 

Maksymalna liczba nadgodzin, jaką można przepracować w Niemczech 

Zapisy niemieckiej ustawy o czasie pracy jasno mówią o tym, że czas pracy może zostać wydłużony do maksymalnie 10 godzin w ciągu jednej doby, ale jest to dopuszczalne tylko wtedy, gdy w ciągu ostatnich sześciu miesięcy średnia dzienna nie przekracza ośmiu godzin. Tym samym jeden, ośmiogodzinny dzień pracy w Niemczech może zostać przedłużony maksymalnie o 2 godziny. 

Przy dziennym wymiarze pracy wynoszącym 10 godzin, łączny tygodniowy czas pracy w Niemczech może sięgnąć maksymalnie około 60 godzin, a w skali jednego miesiąca maksymalnie może to być 260 godzin, o ile nadgodziny zostaną wyrównane w ciągu kolejnych 24 tygodni. Takie rozwiązanie obowiązuje również w sytuacjach, gdy przepisy prawa lub układy zbiorowe dopuszczają pracę w wymiarze 10 godzin dziennie bez konieczności zapewnienia dodatkowej rekompensaty.

Urlop za nadgodziny w Niemczech - kryteria przyznania 

Przyznanie urlopu wyrównawczego w Niemczech uzależnione jest od szeregu czynników, w tym specyfiki wykonywanej pracy oraz wieku zatrudnionego. Dodatkowo, możliwość skorzystania z takiej formy rekompensaty może być regulowana przez wewnętrzne przepisy przedsiębiorstwa lub zapisy układów zbiorowych. Kluczową kwestią pozostaje jednak wcześniejsze uzgodnienie nadgodzin z pracodawcą, gdyż samodzielne decydowanie o pracy poza standardowym czasem nie jest w Niemczech dopuszczalne.

Przepracowane nadgodziny mogą zostać zrekompensowane w formie dodatkowego dnia wolnego, który nie jest wliczany do urlopu wynikającego z umowy o pracę. Taka decyzja wymaga jednak obopólnej zgody zarówno ze strony pracownika, jak i pracodawcy, ponieważ żadna ze stron nie może jednostronnie narzucić sposobu rekompensaty za przepracowane godziny nadliczbowe.

W przypadku choroby występującej w trakcie urlopu wyrównawczego nie przewiduje się doliczenia tych dni do puli urlopowej przewidzianej w umowie o pracę. Odpowiedzialność za ewentualne ryzyko związane z niedyspozycją w tym okresie spoczywa w całości na pracowniku.

Kiedy można dostać pieniądze za nadgodziny w Niemczech? 

Jeśli w umowie o pracę zawartej w Niemczech precyzyjnie określono, że nadgodziny są uwzględnione w standardowym wynagrodzeniu oraz jasno wskazano ich maksymalną liczbę, pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty dodatkowej rekompensaty. 

Inaczej wygląda sytuacja, gdy w umowie znajdują się nieprecyzyjne określenia, takie jak „zwykłe nadgodziny” (übliche Überstunden), „niewielka liczba nadgodzin” (Überstunden in geringfügigem Umfang) czy „rozsądna ilość nadgodzin” (in angemessenem Rahmen). Takie sformułowania uznawane są za nieważne, co oznacza, że pracodawca ma obowiązek wypłacenia wynagrodzenia za każdą dodatkową godzinę pracy.

Przykładowo, pracownik zatrudniony na pełen etat z wynagrodzeniem 3400 euro brutto miesięcznie, wykonującym obowiązki przez 40 godzin tygodniowo, może obliczyć stawkę godzinową, dzieląc miesięczne wynagrodzenie przez średnią liczbę tygodni w miesiącu (4,33), a następnie przez tygodniowy czas pracy. W tym przypadku daje to 19,63 euro brutto za godzinę. Przy przepracowaniu 20 nadgodzin, miesięczna rekompensata za dodatkowy czas pracy wyniosłaby 392,60 euro brutto.

Maksymalna liczba godzin nadliczbowych w Niemczech - podsumowanie 

• Niemiecka ustawa o czasie pracy (ArbZG) określa zasady przekraczania standardowego 8-godzinnego dnia pracy oraz formy rekompensaty za nadgodziny. Dzienny czas pracy może być wydłużony maksymalnie do 10 godzin, ale pod warunkiem, że w ciągu 6 miesięcy średnia dzienna nie przekroczy 8 godzin.
• Nadgodziny mogą być rekompensowane poprzez urlop wyrównawczy lub wypłatę ekwiwalentu finansowego.
• Tygodniowy czas pracy może wynosić maksymalnie 60 godzin, a w skali miesiąca do 260 godzin, o ile nadgodziny zostaną wyrównane w ciągu 24 tygodni.
• Przyznanie urlopu wyrównawczego zależy od rodzaju pracy, wieku pracownika oraz regulacji wewnętrznych firmy. Wymagana jest zgoda pracodawcy – jednostronne decydowanie o nadgodzinach przez pracownika jest zabronione.
• Jeśli umowa określa, że nadgodziny są już uwzględnione w pensji, pracodawca nie musi wypłacać dodatkowej rekompensaty. Nieprecyzyjne określenia w umowie (np. „zwykłe nadgodziny”) są nieważne – pracownik ma wówczas prawo do wynagrodzenia za każdą przepracowaną nadgodzinę.

Obserwuj MyPolacy.de na Facebooku, Instagramie, Threads, YouTube. 

Wróć na stronę główną MyPolacy.de.

Zdjęcie: prathanchorruangsak