Okres wypowiedzenia w Niemczech – Najważniejsze informacje dla pracowników i pracodawców

Rozwiązanie umowy o pracę zawsze jest delikatną kwestią – zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika. Obie strony muszą przestrzegać przepisów prawnych. Jakich? Tego dowiesz się z poniższego artykułu.

Jakie okresy wypowiedzenia obowiązują w Niemczech?

Niemiecki kodeks cywilny (BGH) określa okresy wypowiedzenia w artykule 622. W związku z tym zarówno pracodawcę, jak i pracownika obowiązuje minimalny, czterotygodniowy okres wypowiedzenie (ten okres wypowiedzenia obowiązuje także osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności, nawet jeśli np. w układzie zbiorowym określono krótszy czas). Jednak, im więcej lat pracownik przepracował w firmie, tym dłuższy jest ustawowy okres wypowiedzenia.

Oto rozłożone w czasie terminy, których pracodawcy muszą przestrzegać:

- 0 do 6 miesięcy (okres próbny) – 2 tygodnie,

- 7 miesięcy do 2 lat – 4 tygodnie,

- 2 lata – 1 miesiąc,

- 5 lat – 2 miesiące,

- 8 lat – 3 miesiące,

- 10 lat – 4 miesiące,

- 12 lat – 5 miesięcy,

- 15 lat – 6 miesięcy,

- 20 lat – 7 miesięcy.

Ustawowe okresy wypowiedzenia mogą zostać skrócone tylko w wyjątkowych przypadkach. Jeżeli w miejscu pracy obowiązuje układ zbiorowy, to ustalone w nim terminy decydują o okresie wypowiedzenia.

Czy można uzgodnić różne okresy wypowiedzenia?

Wiele umów o pracę zawiera wydłużone okresy wypowiedzenia dla pracowników i pracodawców.

W takim przypadku nie mają zastosowania ustawowe przepisy dotyczące okresów wypowiedzenia.

Od jakiego momentu obowiązuje okres wypowiedzenia w Niemczech?

Okres wypowiedzenia liczy się od daty jego otrzymania, a nie od daty na piśmie wypowiedzenia, jak myśli wielu pracowników.

Przykład I: Jeśli pracodawca chce, by stosunek pracy zakończył się w czwartek 15 października, musi wysłać wypowiedzenie tak, by dotarło ono do pracownika nie później niż w czwartek 17 września. W przeciwnym razie, zgodnie z prawem, wypowiedzenie nie nastąpi do końca października.

W przypadku spóźnionego otrzymania wypowiedzenia jego okres zostanie odpowiednio wydłużony.

Przykład II: W umowie o pracę ustalono miesięczny okres wypowiedzenia do końca kwartału. Pracownik rezygnuje z pracy 31 maja. Tym samym dotrzymał terminu. Gdyby jednak zrezygnował z pracy 1 czerwca, nie mógłby opuścić firmy do 30 września.

Jaki okres wypowiedzenia obowiązuje w przypadku nadzwyczajnego rozwiązania umowy?

W przypadku wypowiedzenia w trybie nadzwyczajnym pracownik może rozwiązać stosunek pracy bez zachowania okresów wypowiedzenia. Dlatego procedura ta została nazwana nadzwyczajnym rozwiązaniem umowy bez wypowiedzenia.

Uwaga: Nadzwyczajne rozwiązanie umowy musi być zawarte z ważnego powodu np. ataku fizycznego ze strony pracodawcy, zastraszania, nieustanne odmawianie pracy, obrażanie pracodawcy lub popełnienie przestępstwa.

> Praca w Niemczech. Szef odmawia urlopu. Jakie masz prawa?

Źródło: t-online.de

Zdjęcie: 123rf.com, Elnur Amikishiyev