Praca: Umowa na czas określony i jej rozwiązanie. Prawa pracodawcy i pracownika
Umowa o pracę zawierana na określony czas, niesie za sobą szereg jasno określonych wytycznych, według których może postępować pracodawca. Dla pracownika istotne jest zrozumienie, jak działa tego typu forma zatrudnienia, co pozwoli na lepsze zrozumienie własnej sytuacji w przypadku nawiązania stosunku pracy.
Charakterystyka umowy o pracę zawieranej na określony czas w Niemczech
Regulacje dotyczące umów o pracę na czas określony w Niemczech wynikają z przepisów ustawy o pracy w niepełnym wymiarze czasu oraz umowach na czas określony (TzBfG). Przepisy te precyzują, w jakich okolicznościach dopuszczalne jest zatrudnianie pracowników na podstawie takich umów oraz jakie warunki muszą zostać spełnione.
Przede wszystkim, możliwość zawarcia umowy na czas określony, zależy od istnienia uzasadnionej potrzeby występującej u pracodawcy. Może to być np. zastępstwo osoby przebywającej na urlopie rodzicielskim.
Czas trwania umowy jest ustalany z góry, a sam stosunek pracy wygasa po osiągnięciu określonego terminu lub realizacji wskazanego celu. W praktyce oznacza to, że po powrocie etatowego pracownika z urlopu rodzicielskiego, osoba zatrudniona na jego miejsce może stracić zatrudnienie.
Jeśli po upływie okresu obowiązywania umowy pracownik nadal wykonuje swoje obowiązki, przepisy przewidują jej automatyczne przekształcenie w umowę na czas nieokreślony. Rozwiązanie to wynika bezpośrednio z § 14 ust. 5 TzBfG, zapewniając zatrudnionym większą stabilność zawodową.
Na jaki okres czasu można zawrzeć umowę o pracę na czas określony i ile razy można ją przedłużać?
Przy zawieraniu pierwszej umowy na czas określony, niemieckie przepisy dopuszczają jej obowiązywanie maksymalnie przez dwa lata, bez konieczności podawania przyczyny. Istotne jest, aby nie przekroczyć tego limitu, gdyż nawet niewielkie wydłużenie okresu zatrudnienia może skutkować automatycznym przekształceniem umowy na czas nieokreślony.
Możliwość przedłużania umowy na czas określony w Niemczech ogranicza się do trzech razy, pod warunkiem że łączny czas trwania zatrudnienia nie przekroczy dwóch lat. Na przykład, jeśli pierwsza umowa została podpisana na okres 12 miesięcy, może zostać przedłużona dwukrotnie, maksymalnie po sześć miesięcy, co łącznie daje dwa lata zatrudnienia.
Przepisy przewidują bardziej elastyczne rozwiązania dla nowo powstałych firm. W ciągu pierwszych czterech lat działalności możliwe jest zawieranie umów na czas określony nawet do czterech lat, bez konieczności wskazywania obiektywnego powodu (§ 14 ust. 2a TzBfG). Ponadto pracownicy powyżej 52. roku życia, którzy przed rozpoczęciem nowego zatrudnienia pozostawali bez pracy przez co najmniej cztery miesiące, mogą zostać zatrudnieni na czas określony maksymalnie do pięciu lat (§ 14 ust. 3 TzBfG).
Zasady rozwiązania umowy o pracę na czas określony w Niemczech przez pracodawcę
Przepisy obowiązujące w Niemczech nie pozwalają na wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę na czas określony przez pracodawcę w standardowym trybie, np. z powodów operacyjnych. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy w umowie przewidziano możliwość wypowiedzenia z zachowaniem określonego terminu, zgodnie z regulacjami § 15 ust. 3 TzBfG. Jeśli w treści umowy zawarto taką klauzulę i pracownik podlega ochronie przed zwolnieniem, wypowiedzenie może nastąpić wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, co wymaga przedstawienia konkretnej przyczyny. Obowiązek ten jednak dotyczy firm zatrudniających powyżej dziesięciu osób, pod warunkiem że stosunek pracy trwał minimum sześć miesięcy.
Zakończenie umowy o pracę na czas określony w trybie nadzwyczajnym jest możliwe jedynie w sytuacji wystąpienia istotnych okoliczności. Taki przypadek może mieć miejsce, jeśli pracownik dopuści się poważnego naruszenia obowiązków, na przykład przestępstwa, mobbingu czy odmowy wykonywania pracy.
Dodatkowe ograniczenia dotyczą kobiet w ciąży oraz matek zatrudnionych na czas określony. Ich sytuacja różni się od osób posiadających umowy na czas nieokreślony, gdyż ochrona wynikająca z ustawy o ochronie macierzyństwa (MuSchG) nie obejmuje w pełni pracownic zatrudnionych na określony czas. Choć przepisy gwarantują zabezpieczenie przed zwolnieniem przez cały okres ciąży oraz cztery miesiące po porodzie (§ 17 MuSchG), ochrona ta nie wpływa na termin zakończenia umowy. Oznacza to, że stosunek pracy wygasa zgodnie z zapisami umowy, nawet jeśli w tym czasie trwa urlop macierzyński.
Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony w Niemczech przez pracownika
Pracownik zatrudniony na czas określony w Niemczech dłużej niż pięć lat, ma prawo do rozwiązania umowy, z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia. Możliwość wypowiedzenia umowy w standardowym trybie istnieje także w sytuacji, gdy pracodawca ogłasza niewypłacalność. Wówczas syndyk może podjąć decyzję o rozwiązaniu umów pracowniczych zgodnie z obowiązującymi procedurami.
Alternatywnym sposobem zakończenia stosunku pracy opartego na umowie zawartej na czas określony, jest porozumienie stron. Gdy pracownik i pracodawca zgadzają się na zakończenie współpracy, umowa może zostać rozwiązana bez konieczności konsultacji z radą zakładową oraz bez zachowania ustawowych terminów wypowiedzenia. Takie rozwiązanie pozwala na szybkie zakończenie stosunku pracy i minimalizuje ryzyko sporów dotyczących ochrony przed zwolnieniem. Często wiąże się także z możliwością uzyskania odprawy, co stanowi dodatkowy benefit dla zatrudnionego.
Obserwuj MyPolacy.de na Facebooku, Instagramie, Threads, YouTube.
Wróć na stronę główną MyPolacy.de.
Zdjęcie: Depositphotos.com, autor: Elnur_
Źródło: kupka-stillfried.de
Prawo do reprezentowania żony lub męża w nagłych wypadkach w Niemczech
Czas pracy w Niemczech. Ile godzin trzeba pracować i jak długa jest przerwa?



