Przekroczenie prędkości - jakie konsekwencje, grzywny i od kiedy zakaz prowadzenia pojazdu?
Przekroczenie dozwolonej prędkości jest jedną z najczęstszych przyczyn kontroli drogowych i mandatów. Choć w Niemczech zasady są nieco łagodniejsze niż w innych krajach, przynajmniej jeśli chodzi o jazdę po autostradach, przepisy dotyczące kar i grzywien są dość restrykcyjne. Poniżej wyjaśniamy, jak wyglądają zasady w tym temacie w świetle niemieckiego prawa.Ignorowanie przepisów dotyczących ograniczenia prędkości może skutkować surowymi karami. Przekroczenie określonych maksymalnych wartości i przyłapanie na gorącym uczynku zazwyczaj daje w efekcie wysoki mandat, punkty karne, a w najgorszym przypadku odebranie prawa jazdy. Poniżej wyjaśniamy najczęściej pojawiające się wątpliwości w tym zakresie.
Regulacje prawne dotyczące dozwolonej prędkości
W Niemczech ograniczenia prędkości są regulowane przez § 3 StVO. Zgodnie z zapisami tego paragrafu, kierowcy pojazdów mogą jechać tak szybko, jak widnieje na ustawionych przy drodze znakach. W terenie zabudowanym zasadniczo obowiązuje maksymalna prędkość 50 km/h, pod warunkiem, że nie jest ona ograniczona innymi przepisami (m.in. strefy z prędkością 30 km/h, znaki ostrzegawcze czy obszary spokojniejszego ruchu).
W niektórych miejscach, na tak zwanych "ulicach zabaw" zalecana jest prędkość, dzięki której kierowcy będą mogli odpowiednio wcześnie zareagować na bawiące się dzieci. Wynosi ona 7-10 km/h.
Zgodnie z § 3 ust. 3 pkt 2 StVO, poza terenem zabudowanym maksymalna prędkość dla samochodów i innych pojazdów poniżej 3,5 tony wynosi 100 km/h. Na autostradach z kolei zalecana prędkość wynosi 130 km/h. Przepis ten dotyczy także dróg z dwoma oznaczonymi pasami ruchu oraz dróg, na których oba kierunki jazdy oddzielone są pasami rozdzielającymi lub innymi.
Dodatkowo, w zależności od rodzaju drogi, natężenia ruchu czy warunków pogodowych, możliwe jest również wejście w życie prędkości znacznie poniżej zalecanych. Przykładem jest widoczność mniejsza niż 50 metrów we mgle, deszczu lub śniegu, gdzie dozwolona prędkość wynosi 50 km/h. Ponadto zmniejszenie prędkości może być wskazane, gdy wymagają tego szczególne właściwości pojazdu lub przewożony przez niego ładunek.
Co może grozić za przekroczenie prędkości?
Przekroczenie dozwolonej w danym miejscu prędkości może grozić zarówno wysokimi grzywnami, jak również punktami karnymi w rejestrze, a nawet odebraniem prawa jazdy. Przykładowo, jazda z prędkością wyższą o 10 km/h od zalecanej poza miastem skutkuje mandatem w wysokości 20 euro, ale już przekroczenie prędkości o 26-30 km/h może spowodować, że kierowca dostanie grzywnę w wysokości 150 euro, do tego jeden punkt karny i 1-miesięczny zakaz prowadzenia pojazdów.
Informacje na temat wszystkich możliwych kar za przekroczenie prędkości i inne naruszenia można znaleźć na stronie internetowej katalogu grzywien.
Dodatkowo należy pamiętać, że jeśli kierowca przekroczy zalecaną prędkość na przykład w ruchu konwojowym, a na drodze dojdzie do wypadku, może on zostać solidarnie obarczony odpowiedzialnością za zdarzenie w wysokości 20%.
Co zrobić po otrzymaniu zawiadomienia o grzywnie?
Zasadniczo ukaranie kierowcy za przekroczenie prędkości powinno nastąpić w terminie trzech miesięcy od dnia, w którym doszło do przewinienia. Jeżeli odpowiednie organy nie podejmą stosownych kroków w tym terminie, wówczas naruszenie zyskuje status przedawnionego.
Bardzo często kierujący mogą sobie nawet nie zdawać sprawy, że jadą zbyt szybko, a o naruszeniu dowiadują się później, w chwili otrzymania formularza z mandatem. Znajdują się w nim opisane wszystkie okoliczności naruszenia, takie jak czas i miejsce. Kierowca ma także prawo do zakwestionowania tego, co zostało opisane. Może jednocześnie zgodzić się z zarzutami, ale także odrzucić je lub wstrzymać się od odpowiedzi.
Jeżeli oskarżenie będzie się powtarzać, właściwy organ ma możliwość nałożenia dodatkowej grzywny, co w efekcie doprowadzi do pojawienia się kolejnych opłat procesowych. W ciągu dwóch tygodni kierowca może odwołać się od decyzji. Jeżeli tego zaniecha, wówczas zgłoszenie nabierze mocy prawnej, a kara stanie się należna.
W przypadku utrzymania grzywny po uprzednim wniesieniu sprzeciwu, sąd ma dwie możliwości: wyznacza termin rozprawy głównej lub rozstrzyga sprawę w drodze uchwały, o ile zainteresowany i prokuratura się temu nie sprzeciwiają. Jeżeli dojdzie do rozprawy karnej, sąd zazwyczaj opiera się na wszelkich dowodach, takich jak zdjęcia z fotoradaru czy zeznania świadków.
Wejście w życie zakazu prowadzenia pojazdów
Jeśli w wyniku przekroczenia prędkości kierowca dostanie zakaz jazdy, jego prawo jazdy samo w sobie pozostaje w mocy, ale kierujący nie może na czas zawieszenia prowadzić jakichkolwiek pojazdów silnikowych na drogach publicznych. Jeśli ukarany kierowca już odbywał karę zakazu prowadzenia pojazdów w ciągu ostatnich dwóch lat, zakaz ten ma skutek prawny wraz z mandatem. Na okres ważności zakazu, prawo jazdy jest przekazywane na rzecz organu regulacyjnego, po czym rozpoczyna się okres prohibicji.
Co istotne, osoby ukarane mogą wybrać czas, w którym rozpocznie się okres obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów i wynosi on cztery miesiące od pojawienia się kary. Warunkiem jednak jest to, aby kierujący w ciągu ostatnich dwóch lat nie został ukarany tym samym rodzajem zakazu. Wówczas organ ruchu kategoryzuje daną osobę jako sprawca przestępstwa po raz pierwszy.
W przypadku złamania przez kierowcę zakazu i prowadzenia pojazdu pomimo nałożonej kary, wówczas popełnia przestępstwo zgodnie z § 21 StVG. Może to skutkować karą pozbawienia wolności do jednego roku lub kolejną grzywną.
Kiedy może dojść do uchylenia zakazu prowadzenia pojazdów?
Istnieją wyjątkowe sytuacje, w których może dojść do powstrzymania się od zakazu prowadzenia pojazdów. W takich przypadkach należy jednak zawsze brać pod uwagę indywidualną sytuację. Do wyjątków tych zalicza się następujące fakty:
- zagrożenie dla egzystencji osób samozatrudnionych,
- bardzo długi czas między incydentem a werdyktem,
- natychmiastowa awaria,
- szczególne okoliczności osobiste,
- błędne określenie formy zakazu.
W takich sytuacjach jednak nigdy nie należy powoływać się na uzasadnienia prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji. Ostatecznie zawsze decyduje sąd.
Źródło: stvo.de / Zdjęcie: rissix | Depositphotos.com
