Tych zawodów nie obejmuje ustawa o czasie pracy w Niemczech
Każdy zatrudniony w Niemczech podlega ustawie o czasie pracy (ArbZG). Przepisy te określają, jak długo może trwać przerwa oraz ile maksymalnie godzin dziennie można pracować. Istnieją jednak zawody, które są wyłączone z tych regulacji. Jakie profesje mają prawo do pracy poza normowanym czasem pracy?
Ustawa o czasie pracy w Niemczech
Ustawa o czasie pracy w Niemczech (ArbZG) jasno mówi o tym, że standardowy, maksymalny czas pracy wynosi osiem godzin dziennie, od momentu rozpoczęcia do zakończenia pracy, z wyłączeniem przerw. Te przepisy tworzą ogólne ramy, natomiast szczegółowe zasady mogą być ustalane w indywidualnych umowach zawartych między pracownikami a pracodawcami.
Ponadto, pracodawca w Niemczech jest odpowiedzialny za informowanie pracowników o ich godzinach pracy oraz przestrzeganie ustalonych reguł. W przypadku naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy, na pracodawcę może zostać nałożona grzywna. Wprowadzone regulacje mają na celu zapewnienie zdrowia i efektywności pracowników, chroniąc ich przed negatywnymi skutkami przepracowania.
W pewnych zawodach, takich jak służba zdrowia czy transport pasażerski, zastosowanie mają szczególne przepisy dotyczące czasu pracy. Brak koncentracji wynikający z przepracowania może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla pracowników, jak i dla osób korzystających z ich usług. Idąc dalej, część profesji jest wyłączona z ustawy o czasie pracy w Niemczech.
Profesje w Niemczech niepodlegające ustawie o czasie pracy
Niemiecka ustawa o czasie pracy (ArbZG) obejmuje większość pracowników, jednak przewiduje również pewne wyjątki. Przepisy te nie dotyczą osób poniżej 18 roku życia, które są objęte odrębnymi regulacjami dotyczącymi pracy wykonywanej przez młodzież. Ponadto, z przepisów ustawy wyłączeni są między innymi:
- Szefowie służb publicznych oraz ich przedstawiciele, a także pracownicy tych służb, posiadający przyznane uprawnienia, pozwalające na podejmowanie samodzielnych decyzji personalnych,
- Lekarze,
- Osoby prowadzące działalność liturgiczną, czyli pracownicy kościołów i wspólnot zakonnych,
- Członkowie załóg statków handlowych, ponieważ dla nich zastosowanie ma ustawa o pracy na morzu,
- Członkowie samolotów pasażerskich i cargo, którzy objęci są odrębnymi regulacjami UE.
- Osoby sprawujące stanowiska kierownicze, zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 3 ustawy o ustroju zakładowym,
- Osoby opiekujące się innymi we wspólnotach, sprawując nad nimi samodzielną opiekę lub wychowanie.
Dodatkowo, ustawa o czasie pracy nie dotyczy urzędników oraz żołnierzy. Ci podlegają innym regulacjom prawnym dotyczącym czasu pracy.
Przerwy i ich wliczanie do czasu pracy w Niemczech
Przerwy w czasie pracy często wywołują wątpliwości, zwłaszcza jeśli chodzi o ich wliczanie do czasu pracy. W wielu firmach przerwy nie są płatne, a standardowy dzień pracy obejmuje dodatkowe 30 minut na obiad, co powoduje, że praca zaczyna się o 8:00 i kończy się o 16:30. Przerwy odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu wydajności, umożliwiając pracownikom odpoczynek i regenerację.
Paragraf 4 ustawy o czasie pracy w Niemczech określa następujące zasady dotyczące przerw:
- Jeśli czas pracy przekracza sześć godzin, pracownik ma prawo do przerwy trwającej co najmniej 30 minut.
- Przy czasie pracy powyżej dziewięciu godzin, należy zapewnić przerwę trwającą co najmniej 45 minut, którą można podzielić na trzy części po 15 minut.
- Pracowanie przez ponad sześć godzin bez przerwy jest niedozwolone.
Ustawa wymaga, aby między dwoma dniami roboczymi była co najmniej jedenastogodzinna przerwa. Przykładowo, jeśli pracownik kończy pracę w poniedziałek o 23:00, może wrócić do pracy dopiero o 10:00 we wtorek, nawet jeśli zwykle zaczynałby o 7:00.
Obserwuj MyPolacy.de na Facebooku, Instagramie, Threads, YouTube i X (dawniej Twitter).
Masz temat który może nas zainteresować lub chcesz się podzielić z nami informacjami? Napisz do nas maila na adres redakcja@mypolacy.de.
Wróć na stronę główną MyPolacy.de.
Zdjęcie: Depositphotos.com, autor: dimjul