Wohngeld – wszystko, co musisz wiedzieć o niemieckim dodatku mieszkaniowym

Wohngeld to rodzaj świadczenia socjalnego i stanowi dodatek do kosztów utrzymania. Zasiłek opłacany jest w połowie przez państwo, a w połowie przez gminy. Osoby chcące pobierać zasiłek mieszkaniowy muszą wcześniej złożyć odpowiedni wniosek.

Kto może ubiegać się o Wohngeld?

Prawo do zasiłku mieszkaniowego ma każdy mieszkaniec Niemiec (także obcokrajowcy posiadający zezwolenie na pobyt w Niemczech). Zasiłek stanowi formę dopłaty do czynszu (dla osób mających dochody) lub pokrycia kosztów (w przypadku osób będących właścicielami mieszkania).

Jednym z warunków przyznania zasiłku jest wcześniej złożony wniosek. Wniosek o przyznanie zasiłku mieszkaniowego można uzyskać w internecie i we wszystkich ośrodkach administracji gminnej, miejskiej i dzielnicowej. Także w tych miejscach można uzyskać bezpłatną pomoc przy wypełnianiu wniosku.

Decyzja o przyznaniu zasiłku lub odmowie musi być udzielona przez odpowiedni Urząd w formie pisemnej. Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu zasiłku Urząd bierze pod uwagę:

- liczbę osób w danym gospodarstwie,

- łączny dochód tych osób (w przypadku jednej osoby dochód nie może przekraczać w przybliżeniu 1010,64 euro, dwóch osób – 1384,76 euro, trzech osób – 1673,43 euro, czterech osób – 2166,02 euro),

- wysokość czynszu lub innych kosztów mieszkaniowych.

Składasz wniosek o zasiłek Wohngeld? Te dokumenty będą Ci potrzebne!

Do wniosku o przyznanie zasiłku mieszkaniowego będziesz musiał dołączyć następujące dokumenty (jeśli nie jesteś w stanie skompletować wszystkich dokumentów natychmiast, należy wypełnić i złożyć wniosek, a brakujące dokumenty dostarczyć później):

1. Zaświadczenia o dochodach (brutto) wszystkich mieszkających w danym lokalu osób:

- w przypadku zatrudnionych – zaświadczenie o zarobkach (niem. Verdienstbescheinigungen),

- w przypadku rencistów – zaświadczenie o wysokości renty (niem. Rentenbescheide),

- w przypadku prowadzących działalność gospodarczą: informacje o ostatnim podatku dochodowym (niem. Einkommensteuerbescheid) wraz z deklaracją ostatniego podatku dochodowego (niem. Einkommensteuererklärung),

- w przypadku otrzymujących alimenty – zaświadczenie o rodzaju i wysokości świadczenia,

- w przypadku bezrobotnych – zaświadczenie z Urzędu Zatrudnienia o wysokości pobieranych świadczeń,

- w przypadku uczniów – zaświadczenie o rodzaju nauki i wysokości ewentualnych opłat związanych z pobieraniem nauki.

2. Zaświadczenie o czynszu:

- umowa najmu (niem. Mietvertrag),

- zaświadczenie o podnajęciu (niem. Nachweis über Untervermietung),

- wielkość powierzchni mieszkaniowej (nie jest konieczne, ale Urząd może o takie informacje poprosić).

3. Inne wymagane świadczenia:

- bieżąca lub z poprzedniego roku karta podatkowa (niem. Lohnsteuerkarte),

- legitymacja w przypadku osób upośledzonych (niem. Schwerbehindertenausweis),

- w przypadku osób wymagających opieki, a znajdujących się w domu, zaświadczenie o potrzebie opieki (niem. Nachweis über die Pflegebedürftigkeit),

- w przypadku osób uczących się, zaświadczenie o rodzaju i miejscu pobieranej nauki (niem. Nachweis über Ausbildungsart und Ausbildungsort),

- w przypadku osób płacących alimenty, zaświadczenie o dopełnieniu obowiązku i wysokości świadczenia (niem. Nachweise über die Erfüllung gesetzlicher Unterhaltsverpflichtungen).

Dodatek mieszkaniowy przyznawany jest zazwyczaj na okres dwunastu miesięcy, ale w indywidualnych przypadkach czas otrzymywania zasiłku może być dłuższy lub krótszy.

Wysokość dodatku jest obliczana na podstawie wysokości czynszu oraz miesięcznych dochodów uzyskiwanych przez wszystkich członków należących do danego gospodarstwa domowego. Wysokość Wohngeld można obliczyć, korzystając z kalkulatorów dostępnych w internecie.

W 2016 roku z niemieckiego zasiłku mieszkaniowego korzystało około 870 tys. osób.

Zdjęcie: pixabay.com, autor: StockSnap